De enorme groei van de sekspoppenindustrie in de afgelopen jaren betekent dat de sekspoppen van vandaag meer media-aandacht krijgen dan ooit tevoren.
Dit is goed nieuws, aangezien media-aandacht sommige taboes over sekspoppen kan wegnemen, waardoor ze voor een breder publiek beschikbaar worden. Desalniettemin is er nog steeds sprake van oneerlijke berichtgeving en verwijten over dit onderwerp.
De laatste maanden is in de Britse media een nieuwe term populair geworden als het gaat om het onderwerp sekspoppen: digiseksuelen.
Maar wat houdt deze term precies in en wordt hij terecht gebruikt?
Wat is een digiseksueel?
De term " digisexueel " is gloednieuw en werd voor het eerst gebruikt door Canadese wetenschappers in een rapport dat eind 2017 werd gepubliceerd. Het begint nu pas door te dringen tot de mainstream media. Volgens de professoren Neil McArthur en Markie Twist beschrijft de term individuen die seksuele ervaringen met digitale media verkiezen boven een menselijke partner en hierdoor ook hun seksualiteit definiëren. Met andere woorden, digiseksuelen zijn personen wier seksuele identiteit hoofdzakelijk gebaseerd is op digitale media in plaats van op interpersoonlijke relaties.
Met "technologie" worden meestal sekspoppen bedoeld, maar de term omvat ook een breed scala aan digitale media, zoals online porno, sexting en datingapps zoals Tinder. Maar terwijl de laatste voorbeelden de eerste hype van digiseksualiteit beschrijven, is het voor sekspoppen al de tweede hype, zo stellen de onderzoekers.
De professoren geloven dat meer en meer mensen digiseksualiteit zullen omarmen naarmate de technologie voortschrijdt.
Men heeft ingezien dat sekspoppen nu op een zeer hoog technologisch niveau staan om een levensvatbaar alternatief te zijn voor seksuele ervaringen met mensen.
Bovendien is gebleken dat eigenaars van sekspoppen een "intense band" met hun sekspoppen kunnen vormen, die gebaseerd is op het feit dat zij hun sekspoppen verkiezen boven menselijke relaties.
Hoe wordt deze term gebruikt?
De bedenkers van deze term beoordelen de opkomst van digiseksualiteit als positief en zeggen dat sekspoppen voor therapeutische doeleinden kunnen worden gebruikt door het vertrouwen te herstellen van mensen die een seksueel trauma hebben opgelopen. Evenzo kunnen ze eenzaamheid tegengaan.
De media in het VK en de VS associëren de term echter meestal met een negatieve connotatie, wat oorspronkelijk niet het geval was.
In het Verenigd Koninkrijk interpreteerden roddelbladen de voorspellingen van de wetenschappers over digiseksuelen ten onrechte als een "waarschuwing" voor de toekomst, waarbij zij voorbijgingen aan de oorspronkelijke bedoelingen van de studie.
De wetenschappers wezen erop dat het belangrijk is discriminatie van digiseksuelen te vermijden en dat we moeten leren van de strijd van anderen voor erkenning op grond van andere seksuele geaardheden, zoals homoseksualiteit of aseksualiteit.
"Mensen in deze gemeenschappen hebben jaren geworsteld om erkenning te krijgen," zei professor McArthur. "Ik zou graag denken dat we de fouten van het verleden niet moeten herhalen."
"Opkomen voor je geaardheid is erg moeilijk voor iemand die tot een gemerkte minderheid behoort. Ik had het gevoel dat dit eindelijk het geval is en dat we aan dit stigma kunnen ontsnappen en andere mensen vanaf het begin met erkenning tegemoet kunnen treden."
De negatieve berichtgeving over deze term is des te onzinniger wanneer men bedenkt dat deze definitie tegenwoordig op het grootste deel van de bevolking van toepassing is.
De New York Times gaf vorige week het volgende commentaar: "In een cultuur van online porno, sexting en Tinder, is iedereen toch een digiseksueel? Volgens dit argument zijn degenen die digiseksuelen bekritiseren of discrimineren waarschijnlijk zelf aan het pesten.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat sommigen aandringen op een inperking van de diversiteit van de definitie van de term, omdat deze verwarring schept. Dit zou kunnen leiden tot een bredere aanvaarding van de seksuele identiteit.
De term oorsprong is echter potentieel een zeer positieve ontwikkeling voor eigenaars van sekspoppen en liefhebbers van sekspoppen, aangezien dit zou kunnen leiden tot een online groepering waar mensen met dezelfde interesses en seksuele voorkeuren elkaar kunnen ontmoeten.
Eén ding moet worden gezegd: mensen die sekspoppen en andere technologieën gebruiken voor seksuele bevrediging, gebruiken ze voor hun eigen plezier - en dat is iets positiefs dat moet worden gevierd en onderzocht in plaats van taboe te maken.
