Zoals een directe vergelijking van deze primitieve opblaaspop (links) en Jenna (rechts), een van Dollsclub's meest realistische sekspoppen, laat zien, is er in de loop der jaren grote vooruitgang geboekt.
Met een enorme keuze aan levensechte sekspoppen is de sekspoppenindustrie tegenwoordig groter en geavanceerder dan ooit tevoren. Maar hoe is deze ontwikkeling tot stand gekomen? Waar komen sekspoppen oorspronkelijk vandaan en hoe is dit soort levensechte en bevredigende vooruitgang tot stand gekomen?
Is dit een historisch verhaal of een Nederlands sprookje?
Volgens de verhalen gaat de geschiedenis van sekspoppen meer dan 2000 jaar terug, tot de Romeinse dichter Ovidius, wiens verzameling gedichten en mythen, Metamorphoses, gepubliceerd in 8 AD, het verhaal van Pygmalion bevatte.
In het verhaal beeldhouwde Pygmalion, een Cypriotische koning en beeldhouwer, een beeld van een vrouw die hij Galatea noemde. Zij was zo mooi dat hij verliefd op haar werd en wenste dat zij tot leven zou komen. Zijn wens ging in vervulling toen Galatea tot leven werd gewekt door de godin Aphrodite en Pygmalion met haar de liefde kon bedrijven.
Pygmalion en Galatea op een 17e eeuws schilderij van Laurent Pécheux.
Weer anderen vertellen over 17e eeuwse Nederlandse zeelieden die worden beschouwd als de eerste pioniers van echte sekspoppen. Er wordt gezegd dat zij gezelschap zochten op hun lange reizen en de eerste primitieve sekspop maakten van oude kleren en lompen. Daarom kan met recht worden gezegd dat sekspoppen tot op heden een lange weg hebben afgelegd.
Dit is ook de oorsprong van de term "Nederlandse vrouw", die nog steeds af en toe wordt gebruikt in plaats van sekspop, of liefdespop, hoewel de andere twee termen meer gangbaar zijn.
Hoewel historici niet zeker weten of de poëzie van Ovidius of Nederlandse zeelieden de ware oorsprong zijn van sekspoppen, is één ding duidelijk: mensen creëren al eeuwenlang mooie mannen en vrouwen om zichzelf gezelschap te houden.
20e eeuw: De dageraad van de moderne tijd
In 1908 maakte de Duitse psychiater Iwan Bloch in zijn boek voor het eerst melding van sekspoppen - zowel mannelijke als vrouwelijke - die van rubber waren gemaakt en rond de eeuwwisseling vrij in Parijs werden verkocht. Elk van deze sekspoppen zou individueel gemaakt zijn door een dokter die bekend staat als Dr. P.
Hans Bellmer, een Duitse surrealist, werd beschreven als "de vaderfiguur van de moderne sekspop" voor zijn sekspoppen in de jaren 1930 omdat ze levensechter waren, waardoor ze meer levensvatbaar werden voor de toekomst. Bellmer produceerde drie sekspoppen die steeds geraffineerder werden qua vormgeving en ook opzien baarden in de internationale kunstscène.
In deze tijd begonnen andere fabrikanten ook vinyl en latex te gebruiken om meer levensechte poppen te maken. De vervaardiging en verkoop van sekspoppen bleef echter een clandestiene handel. Reclame voor te koop aangeboden sekspoppen bleef beperkt tot mond-tot-mondreclame en de clandestiene verspreiding van catalogi op plaatsen die vooral door mannen werden bezocht, zoals kapperszaken, cafés en bordelen.
In 1968 kwam daar abrupt verandering in toen een Amerikaans pornotijdschrift voor het eerst reclame maakte voor sekspoppen, die per postorder konden worden besteld. Door het gebruik van siliconen vanaf de jaren 70, kwam toen de verandering naar de zeer hoge kwaliteit sekspoppen.
De geheimzinnigheid rond de aankoop van sekspoppen nam in de jaren 80 grotendeels af - in de VS kon je ze in seksshops kopen en in Europa in het red light milieu. Toch waren de primitieve opblaasbare sekspoppen populairder dan de hoogwaardige siliconenmodellen.
Toen, aan het eind van de jaren tachtig, kwamen er eindelijk meer innovatieve sekspoppen beschikbaar in het Verenigd Koninkrijk, toen de regering de voorschriften voor de invoer van seksartikelen veranderde.
